Pukając Do Nieba Bramto wystawa, która jest plonem miesięcznego pobytu w północnych Indiach, głównie w Kaszmirze i Ladakhu – „Małym Tybecie”. W sierpniu 1994 roku na trasie Karachi – Lahore – Amritsar – Leh – Manali – Dharamsala Grażyna pokonuje zalany monsunowym deszczem Pakistan, wiecznie, ale obecnie pełen wewnętrznego wrzenia – Kaszmir, pustynny, mieniący się wszelkimi odcieniami brązu Ladach i pogrążone w mgłach himalajskie pogórze stanu Himachal Pradesh. Podczas pobytu w Ladakhu przewędrowała wokół pokrytego wiecznym śniegiem sześciotysięcznika Stok Kangri, zakończyła zaś swoją podróż w przedzielonych granicą dwóch największych miastach prastarego Pendżabu Amritsarze i Lahore. Podczas tej niezwykłej podróży autorka odwiedziła muzułmańskie meczety, była goszczona w sikhijskich gurdwarach, pukała do największych i najsłynniejszych klasztorów: Spituk, Hemis, Shey jak też do tych zupełnie małych leżących trochę na uboczu szlaków turystycznych: Rumbak i Stok. Ta baśniowa mozajka kultur, tradycji, religii, klimatów, gór, rzek, strumieni i wodospadów, pól uprawnych, lasów i księżycowej pustyni tworzących mandalę przeciwieństw układających się w jedną nierozerwalną całość. Adam Biernat Zdjęcia wykonane zostały na barwnych błonach negatywowych firmy Fuji. |